افسردگی یک بیماری روانی است ر روی خلق و خوی افراد تأثیر می گذارد و بر اساس آمارها، حداقل یک بار در زندگی بیش از ۱۰ درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری به عنوان یک اختلال روانی با شدت‌های متفاوت شناخته می‌شود که از عوارض آن می‌توان به کاهش انرژی، افزایش خستگی، کاهش تمرکز، افکار منفی و احساس خمودگی اشاره کرد.
تشخیص افسردگی از طریق علائم
احساس ناراحتی و افسردگی: افرادی که به افسردگی مبتلا هستند، اغلب احساس ناراحتی و افسردگی، بی‌اشتهایی، اضطراب، خستگی، بی‌خوابی، کاهش توانایی در تمرکز و تصمیم‌گیری، تغییرات در وزن و غیره دارند. آنها احساس بی‌ارزشی و ناامیدی می‌کنند و اغلب به دنبال دلایل برای آنچه که باعث شده است می‌گردند. این علائم ممکن است تدریجی و آرام باشند و به طور تدریجی باعث کاهش در عملکرد کاری و روابط اجتماعی فرد شوند. علائم افسردگی ممکن است در همه افراد یکسان نباشد و با توجه به سن، جنس، شخصیت و شرایط زندگی هر فرد متفاوت باشد. برای تشخیص بیماری افسردگی، لازم است که پزشک یا روانشناس تجربه کافی در این زمینه داشته باشد و با توجه به علائم و شرایط فرد، تشخیص صحیح را بدهد. درمان افسردگی شامل مجموعه اقداماتی است که با همکاری پزشک و فرد مبتلا، انجام می‌گیرد. این مجموعه اقدامات شامل مصرف داروهای ضدافسردگی، آنتی‌سایکوتیک از جمله کوئمایند روان درمانی، شرکت در برنامه‌های ورزشی و تغییر سبک زندگی است. لازم به ذکر است که درمان افسردگی نیازمند صبر و پایداری است و ممکن است چندین هفته یا حتی ماه‌ها طول بکشد تا بهبودی کامل رخ دهد. علاوه بر درمان بیماری، رعایت سبک زندگی سالم، مصرف غذاهای سالم و تنوع در رژیم غذایی، ورزش و فعالیت‌های روزمره می‌تواند بهبودی و بهبود علائم افسردگی را تسریع کند.
در نهایت، باید به این نکته توجه کرد که افسردگی در بسیاری از موارد بیماری با روش‌های روان درمانی و دارو درمانی قابل درمانی است و با رعایت مشاوره پزشکی و روانشناسی و روش‌های دیگر فرد مبتلا به این بیماری می‌تواند بهبودی کامل را ببرد. همچنین، فرد باید خودش را به عنوان یک بیمار بپذیرد و به سمت درمان اقدام کند، زیرا با عدم درمان افسردگی، ممکن است علائم بیماری شدیدتر و دشوارتر قابل درمان شوند.
برخی از علائم شایع عبارتند از:
- کاهش انرژی و حالت خستگی: افرادی که با افسردگی مبتلا هستند، ممکن است انرژی کمی داشته باشند و احساس خستگی و خواب آلودگی دائمی داشته باشند. آنها ممکن است حتی برای انجام کارهای روزمره نیز انرژی کافی نداشته باشند.
- تغییر در رفتار و هیجانات: این افراد تغییراتی در رفتار و هیجانات خود تجربه کنند. آنها ممکن است احساس خشم و عصبانیت کرده و به دیگران نسبت به خود دوری کنند. همچنین، ممکن است به فعالیت‌های علاقه‌مندی خود علاقه نشان ندهند و از روابط اجتماعی کاسته باشند.
- تغییر در خواب و خوراکی: این اشخاص دچار تغییرات در الگوی خواب و خوراکی خود شوند. آنها ممکن است به طور مداوم خواب آلود باشند یا از خوردن غذا لذت نبرند.
- افکار خودکشی: در برخی موارد، افرادی که با افسردگی مبتلا هستند، ممکن است افکار خودکشی داشته باشند. این افراد ممکن است از زندگی خسته شده باشند و احساس کنند که به هیچ کس اهمیتی ندارند.
- تغییرات جسمی: در برخی موارد، افرادی که با افسردگی مبتلا هستند، ممکن است دچار تغییرات جسمی شوند. این تغییرات شامل افزایش وزن یا کاهش وزن، درد‌های فیزیکی، سردرد و سایر علائم جسمی دیگر است.
در مقالات دیگری در خصوص افسردگی ماژور و اسکیزوفرنی مفصل صحبت کردیم.
تست افسردگی با پرسشنامه
برای تشخیص افسردگی، متخصصین از چندین تست و ابزار استفاده می‌کنند. این تست‌ها به طور کلی به دو دسته تست‌های سوالی و تست‌های عملکردی تقسیم می‌شوند. در ادامه به برخی از تست‌های رایج برای تشخیص افسردگی اشاره می‌کنیم:
تست افسردگی بک
تست بک یا “Beck Depression Inventory” (BDI)، یکی از معروف‌ترین ومرسوم‌ترین تست‌های افسردگی است. این تست توسط آرون تی. بک در سال ۱۹۶۱ توسعه داده شد و برای سنجش شدت افسردگی در افراد بزرگسال استفاده می‌شود.
تست بک شامل تست‌هایی است که شامل نشانه‌هایی از افسردگی مانند حالت افسرده، کاهش انرژی، از دست دادن اشتها، بی‌خوابی، حالت عصبی و اضطراب، احساس گناه، خودکشی و ناامیدی، تعبیر منفی از خود و دیگران، احساس کم ارزشی، خستگی و … است. هر سوال یک گزینه دوگانه دارد و افراد باید گزینه‌ای را انتخاب کنند که بهترین توصیفی از شرایط خود را می‌دهد پاسخ دهی به این سوالات در قالب یک مقیاس چندگانه (از ۰ تا ۳) انجام می‌شود و نمره کلی تست بین ۰ تا ۶۳ است. امتیازاتی که به هر پاسخ تعلق می‌گیرد، متفاوت است و بر اساس نمرات کسب شده، شدت افسردگی افراد بررسی می‌شود.
تست افسردگی همیلتون
تست افسردگی همیلتون یا “Hamilton Depression Rating Scale” (HDRS)، یکی از معروف‌ترین و رایج‌ترین تست‌های افسردگی است که برای ارزیابی شدت افسردگی در افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تست توسط ماکس همیلتون در سال ۱۹۶۰ توسعه داده شد و از آن زمان به بعد به عنوان یکی از ابزارهای ارزیابی معتبر در زمینه افسردگی استفاده می‌شود.
تست افسردگی همیلتون شامل پرسش‌هایی است که شامل نشانه‌هایی از افسردگی مانند حالت افسرده، اضطراب، کاهش انرژی، خواب آلودگی، کاهش توانایی تمرکز، افکار منفی، کاهش فعالیت جنسی، خودکشی و… است. هر سوال یک امتیاز دارد و بر اساس نمرات کسب شده، شدت افسردگی افراد بررسی می‌شود. پاسخ دهی به این سوالات در قالب یک مقیاس چندگانه (از ۰ تا ۲) انجام می‌شود و نمره کلی تست بین ۰ تا ۵۲ است.
از جمله سوالات این تست می‌توان به سوالاتی مانند “آیا احساس می‌کنید هیچ‌گاه بهبود نخواهید یافت؟”، “آیا احساس کسلی و خستگی دارید؟” و “آیا خواب شما در طول روز افزایش می‌یابد؟” اشاره کرد.
تست افسردگی زارا
تست افسردگی زارا یا “Zung Self-Rating Depression Scale” (SDS)، یکی از تست‌های معروف در زمینه ارزیابی شدت افسردگی است که توسط ویلیام وزلی زانگ در سال ۱۹۶۵ توسعه داده شده است. این تست از سوالاتی تشکیل شده است که برای سنجش شدت افسردگی در افراد با استفاده از یک پرسشنامه ایجاد شده است.
تست افسردگی زارا شامل سوالاتی است که شامل نشانه‌هایی از افسردگی مانند احساس ناراحتی، کاهش انرژی، افکار منفی، بی‌خوابی، تحریک پذیری، احساس گناه، خودکشی و… است. هر سوال یک گزینه چندگانه دارد و افراد باید گزینه‌ای را انتخاب کنند که بهترین توصیفی از شرایط خود را می‌دهد. امتیازاتی که به هر پاسخ تعلق می‌گیرد، متفاوت است و بر اساس نمرات کسب شده، شدت افسردگی افراد بررسی می‌شود.
به عنوان مثال، در این تست، پاسخ “بله، در طول روز دائماً بی‌خوابی دارم”، ۳ امتیاز و پاسخ “به طور معمول با خواب راحتی دارم”، ۰ امتیاز دارد. پاسخ دهی به این سوالات در قالب یک مقیاس چندگانه (از ۱ تا ۴) انجام می‌شود و نمره کلی تست بین ۲۰ تا ۸۰ است.
تست افسردگی هاورث
یکی از این تست ها، تست هورث (HADS) است که به عنوان یک ابزار اندازه گیری احساسات اضطراب و افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تست هورث شامل سوالاتی است که به دو بخش تقسیم می‌شود، بخش اول برای سنجش اضطراب و بخش دوم برای سنجش افسردگی طراحی شده است. هر سوال در این تست، با یک جمله شروع می‌شود و شما باید در پاسخ به هر سوال، یکی از سه گزینه “بیشترین اندازه”, “متوسط” و “کمترین اندازه” را انتخاب کنید که بهترین توصیفی است که برای حال خود می‌دانید.
تست هورث در بیمارانی که به دلیل بیماری‌های قلبی، عروقی و سایر بیماری ها نیاز به درمان بیماری های روانی دارند، به کار می‌رود. با این حال، ممکن است در برخی موارد، تست هورث به تنهایی کافی نباشد و برای تشخیص دقیق‌تر، نیاز به ابزارهای ارزیابی دیگری باشد. همچنین باید به یاد داشته باشید که تشخیص و درمان افسردگی با دیدن پزشک و متخصص روانپزشک بسیار مهم است.
تست افسردگی ماسد
تست افسردگی ماسد (MADRS) یکی از ابزارهای روانسنجی است که برای اندازه گیری شدت افسردگی در فرد استفاده می‌شود. این تست شامل ۱۰ سوال است که هر یک از آنها با یک جمله شروع می‌شود و برای پاسخ به هر سوال، فرد باید یکی از ۰ تا ۶ امتیاز را انتخاب کند. در این تست، برای ارزیابی شدت افسردگی، سوالات مربوط به حالت های مختلفی از افسردگی از جمله روحیه، احساس تحلیل ناپذیری، خستگی، خواب آلودگی، اشتها، تحریک، ناراحتی، اضطراب و ترس، خودکشی و احساس ارزشیابی نامعقول وجود دارد.
به عنوان یک ابزار تشخیصی، تست افسردگی ماسد نباید به تنهایی برای تشخیص افسردگی استفاده شود و باید با دیدن پزشک و متخصص روانپزشک مورد بررسی قرار گیرد.
تست افسردگی زیگموند
پرسشنامه افسردگی زیگموند یا “Zigmond Depression Scale” (ZDS)، یکی از پرکاربردترین ابزارهای ارزیابی شدت افسردگی در بیماران است. این پرسشنامه توسط هربرت زیگموند و رابرت اسنیت در سال ۱۹۵۹ توسعه داده شد و برای سنجش شدت افسردگی در افراد با استفاده از یک پرسشنامه ایجاد شده است.
این تست شامل سوالاتی است که یک گزینه دوگانه دارد و افراد باید گزینه‌ای را انتخاب کنند که بهترین توصیفی از شرایط خود را می‌دهد. امتیازاتی که به هر پاسخ تعلق می‌گیرد، متفاوت است و بر اساس نمرات کسب شده، شدت افسردگی افراد بررسی می‌شود.
به عنوان مثال، در این پرسشنامه، پاسخ “بله، احساس ناامیدی دارم”، ۲ امتیاز و پاسخ “خیر، احساس ناامیدی ندارم”، ۰ امتیاز دارد
تست‌های دیگری نیز برای تشخیص افسردگی وجود دارند، اما مهمترین نکته این است که هیچ تستی به تنهایی نمی‌تواند تشخیص افسردگی را قطعی کند و برای تشخیص دقیق تر، با یک متخصص روانشناس مشورت کرد.
